قوانین شکار (Hunting Regulation)

 در مجموع دو نوع شکار در افغانستان وجود دارد:

1.      شکار مسابقاتی یا تفریحی

2.      شکار تجارتی

 شکار مسابقاتی در افغانستان بعد از چندید دهه جنگ کاملآ از بین رفته است. اما ساحه شکارتجارتی بسیار وسیع بوده که به  منظور گوشت، پوست، شاخ، دندان وغیره صورت میگیرد.  پرندگان که به مقاصد مختلف شکار میگردند عبارت از انواع مرغابی ها، کبوترهای صحرایی، گنجشکها، کلنگها، میش مرغ، قازحسینی بزرگ و کوچک، چرخ،مرغ دشتی، کبک زری، کبک کوهی، باشه، قو، عقاب ها، بوم، زاغ وغیره پرندگان میباشند. اکثریت آنها رو به انقراض بوده و اگر تدابیری حفاظتی نافظ نگردد درآینده نزدیک ما شاهد ازبین رفتن تعداد باقی مانده  آن خواهیم بود.

قانون شکار:

در اکثر کشور های جهان قوانین ومقررات را در شکار حیوانات وپرندگان وضع نمودند که فشرده و نکات عمده آنرا ذیلآ یادآوری مینمایم .

1.      هرکس نمیتواند در هر جا که د لش خواست شکار نماید.

2.      کسی که  میل  شکار را دارد  باید  اجازه نامه  شکار را  از دیپارتمنت های حیات وحش بعد از طی مراحل آن حاصل  نماید،  واین  اجازه  نامه دارایی  موعد  معین برای استفاده میباشد.

3.      برای شکار هر حیوان وپرنده اجازه نامه مخصوص صدور میگردد . وجای شکار آن نیزمشخص میشود.

4.      فصل شکار در جریان سا ل برای 3 ویا 4 ماه تعین میگردد.

5.      در فصل شکار روز های شکار معین بوده یعنی روزهای  رخصتی یک  هفته میباشد.

6.      برای شکاری در فی روز تعداد حیوانات وپرندگان را که شکار مینماید معین میشود.

7.      حیوانات و پرندگان که در حال انقراض هستند هرگز اجازه شکار آنها داده نمیشود.

8.      در فصل جفت گیری وچوچه دهی حیوانات و پرندگان شکار وحتی مزاحمت های انسانی نیز در ساحات مسکونی آنها منع میباشد.

9.      هر ساحه شکار دارایی ظرفیت معین برای شکارچی ها میباشد که از آن حد زیادتر برای شکاریها اجازه داده نمیشود.

10.  همچنان تاریخ آغاز و ختم شکار از طرف دولت ها اعلان میگردد.